Inspreken, Rondvraag en Mededelingen

Geen.

Vorige week stelden wij al vragen over de bestemmingsplanprocedure van Windpark Koningspleij. Uit de woensdag verstrekte informatie blijkt dat de verwachte vertraging in de besluitvorming komt doordat men slechts enkele dagen te kort komt in de planning.
Het collegebesluit voor ter inzage leggen van het bestemmingsplan staat gepland voor 14 maart 2017, terwijl de initiatiefnemers verwachten op 4 maart de stukken compleet te hebben. Voor tijdige besluitvorming in de raad in juli dient het college de stukken op 9 juni naar de raad te sturen. Dit is nu voorzien op 12 juni. Als de stukken 4 dagen eerder kunnen worden aangeleverd, kan de raad nog in juli besluiten en is de subsidie voor de windmolens veiliggesteld.
De fracties van PvdA en D66 hebben naar aanleiding daarvan de volgende vragen:

1. Is het college bereid, samen met de initiatiefnemers, al het mogelijke te doen om eerder dan 14 maart 2017 te besluiten tot ter inzage leggen van het bestemmingsplan?
2. Is het college bereid, samen met de initiatiefnemers, al het mogelijke te doen om het raadsvoorstel voor dit bestemmingsplan tijdig voor behandeling op 19 juni 2017 naar de gemeenteraad te sturen, zodat wij in juli 2017 nog kunnen besluiten?

Vorige week zaterdag werd in het televisieprogramma Kassa het probleem aangekaart van het verkrijgen van noodzakelijke hulpmiddelen uit de WMO bij verhuizing naar een andere gemeente. De hulpmiddelen worden bij verschillende gemeenten door verschillende instanties geleverd. Speciaal op maat gemaakte spullen moeten ingeleverd worden bij verhuizing om vervolgens in de nieuwe gemeente opnieuw geïndiceerd en weer op maat gemaakt te worden. Cliënten zitten hierdoor soms weken zonder of met tijdelijke hulpmiddelen, totdat de keukentafelgesprekken gevoerd zijn, indicatie afgegeven en de hulpmiddelen op maat aangeboden worden, zelfs als er een duidelijke verklaring van een arts aanwezig is. Een woordvoerder van Iederin (cliëntenorganisatie voor chronisch zieken en mensen met een beperking) gaf aan dat het simpel opgelost kan worden als er goede afspraken gemaakt worden tussen gemeenten dat het achteraf verrekend wordt en de leveranciers de spullen van elkaar overnemen. Op deze manier kan veel geld bespaard worden en blijft het voor deze mensen mogelijk deel te nemen aan de maatschappij.

De PvdA heeft over de Arnhemse situatie de volgende vragen:

1. Hoe gaat de gemeente Arnhem om met verhuizingen van mensen met een beperking vanuit andere gemeenten en moeten nieuwe inwoners inderdaad dit gehele proces doorlopen?
2. Zijn er afspraken met andere gemeenten om deze overgangen efficiënt en zonder veel bureaucratie te laten verlopen, zodat de cliënt hiervan niet de dupe wordt? Zo niet, staat de gemeente hier voor open?
3. Als gemeente willen we maatwerk leveren. Krijgen de sociale wijkteams de ruimte om, indien nodig, af te wijken van standaard procedures om de hulp aan de cliënt prioriteit te geven boven de standaard procedure?

In onze stad zijn verschillende instanties actief die zich bezig houden met zorg en andere maatschappelijke hulp. Hierbij moeten zij zich houden aan de door de gemeente gestelde regels en bestemmingsplannen.

Een voorbeeld van een dergelijk initiatief is het pand aan de Gelderse Rooslaan. Eind januari 2017 ontvingen we een mail van een verontruste buurtbewoner die stelde dat er nachtelijke opvang van zwerfjongeren plaatsvond in een pand met de bestemming wonen. Onze fractie heeft hierover zowel bij de eigenaar van het pand (Volkshuisvesting) als bij het betreffende pand geïnformeerd en te horen gekregen dat dit onjuiste informatie was en het niet gebeurde. Afgelopen week ontvingen we echter een mail van de Gemeente Arnhem waarin stond dat het wel degelijk bleek te kloppen dat er zwerfjongeren opgevangen zijn en dat de organisatie onjuiste feiten verstrekt had. Ze zijn gelukkig bezig dat nu op te lossen.

Arnhem Centraal heeft al eerder haar zorg uitgesproken over de controleerbaarheid van instanties als deze.

Vragen:

1. Hoe worden deze aanbieders/instanties op dit moment gecontroleerd op o.a. naleving van de regels en bestemmingsplannen?
2. Is de wethouder ook niet van mening, dat scherpere controle op de naleving van de regels plaats moet vinden? Dit ook mede ter bescherming van de cliënten.
3. Is het gebeuren op de Gelderse Rooslaan een incident, of komt dit vaker voor?

In de Gelderlander van 8 februari stond een verslag van een bijeenkomst over wonen in Arnhem. Op deze avond gaf wethouder Ritsema te kennen dat hij een aantal groene plekken in Arnhem op het oog heeft voor het bouwen van huizen voor rijken. Welke dat zijn houdt de wethouder nog even geheim.
De GroenLinks fractie vindt het belangrijk dat de Arnhemse bevolking en de Arnhemse gemeenteraad, ook in een vroegtijdig stadium, op de hoogte worden gehouden bij ingrijpende plannen voor de stad, zoals het bebouwen van onze groene plekken.

Daarom heeft GroenLinks de volgende vragen:

1. heeft de wethouder deze uitspraak gedaan en met welke reden?
2. En zo ja, welke groene plekken wil de wethouder in Arnhem bebouwen?

Het onlangs verschenen bulletin van de Vrienden van Sonsbeek heeft de ChristenUnie behoorlijk ongerust gemaakt over de toekomst van misschien wel het mooiste park van Nederland.
Te lezen is dat, kort samengevat, het onderhoud van de bomen een punt van discussie en zorg is. Veel bomen bereiken langzamerhand een leeftijd die vraagt om verstandige keuzes en forse ingrepen. En om goed onderhoud, een lange termijnvisie en verstand van zaken. Oftewel, de huidige stand van zaken vraagt om een gedegen (restauratie)plan.

De ChristenUnie vermoedt dat hiermee de komende jaren flink wat geld gemoeid zal zijn. En vraagt daarom aan de portefeuillehouder:

1. Klopt het dat er een discussie bestaat over het huidige onderhoud en keuzes m.b.t saneren/kappen in relatie tot de leeftijd van de bomen?
2. Op welke manier is het college momenteel bezig met de toekomst van Park Sonsbeek?
3. Is het college bereid om snel, het liefst voor de Perspectiefnota, de raad een plan/visie voor te leggen met verantwoorde keuzes voor Park Sonsbeek voor de lange termijn inclusief de daarvoor benodigde middelen?

Helaas kwam vrijdag het bericht dat het Indisch Herinneringscentrum vertrekt van Bronbeek naar Den Haag. Uiteraard is ons bekend dat hier al lang over wordt gesproken en dat er van alle kanten is ingezet op het behoud van het IHC voor Arnhem/Bronbeek.

Vragen:

1. Is het vertrek definitief of zit er ergens nog een mogelijkheid dat het IHC in Arnhem blijft?
2. Wat heeft het college van B&W uit de kast gehaald om het IHC te behouden?
3. Heeft Arnhem zich -daar waar het een formele rol heeft- flexibel getoond tav mogelijke nieuwbouwplannen op het terrein van Landgoed Bronbeek?

In de collegenota van 18 oktober 2016 wordt gesproken over activerend werk voor inwoners met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Met ingang van dit jaar is hiermee gestart. Dat betekent in de praktijk dat dagbesteding voor mensen jonger dan 65 jaar en 3 maanden opgeheven wordt en deze groep overgaat naar activerend werk. Alleen voor mensen met een indicatie dementie, psychogeriatrie en dagbesteding in het kader van een behandeling blijft dagbesteding bestaan.

De gemeente betaalt één tarief voor activerend werk. Dit tarief ligt lager dan bij dagbesteding en er wordt geen onderscheid gemaakt in de mate van begeleiding. Begeleiding vraagt om maatwerk, want mensen zijn verschillend. Een aantal heeft meer begeleiding nodig dan gegeven wordt bij activerend werk. Inmiddels hebben zich twee organisaties bij de gemeente gemeld omdat zij de begeleiding op maat tegen dit lagere tarief niet kunnen leveren. Daardoor is er een reëel risico dat de organisaties niet meer de intensievere begeleiding kunnen geven aan mensen die dit hard nodig hebben. Op dit moment is de gemeente in gesprek met deze organisaties om te kijken naar een passende oplossing voor de situaties die zich nu voordoen. Als in de toekomst elke nieuwe situatie individueel bekeken moet worden omdat er geen onderscheid gemaakt wordt in het tarief zal dit behoorlijk tijdrovend zijn. Kostbare tijd die beter besteed kan worden aan geld voor extra begeleiding.

Vragen:

1. Waarom heeft het college gekozen voor één tarief voor activerend werk ongeacht de mate van begeleiding?
2. Er wordt nu een oplossing gezocht per individuele situatie. Hoe gaat de wethouder ervoor zorgen dat organisaties structureel een kostendekkend tarief ontvangen zodat de begeleiding op maat van alle mensen die naar activerend werk overgaan is gegarandeerd?
3. Wanneer kan de gemeenteraad een terugkoppeling verwachten van de evaluatie van het nieuwe “product” activerend werk?

De PvdA heeft al eerder vragen gesteld over de afspraak in het coalitieakkoord waarin staat dat binnen drie weken na de aanvraag voor een uitkering een besluit genomen zal worden. De wethouder gaf toen aan dat in Arnhem een gemiddelde van 16,5 dagen gehaald wordt. De PvdA heeft de cijfers opgevraagd die tot dit gemiddelde leiden en daaruit blijkt dat 69% van de aanvragen binnen de afgesproken termijn van drie weken wordt afgehandeld. 27% is tussen 18 en 30 dagen afgehandeld- in 4% van de gevallen kostte het meer dan 30 dagen. Daarvan lag één aanvraag (van 45 dagen) boven de wettelijke termijn van 8 weken.
Ook bleek dat de informatieverstrekking, zowel mondeling als schriftelijk, nog steeds uitging van de wettelijke acht weken in plaats van de Arnhemse norm van drie weken.

Daarom heeft de PvdA de volgende vragen:

1. Als 69% van de aanvragen binnen de afgesproken termijn van drie weken afgehandeld wordt, krijgt 31% het besluit op de uitkeringsaanvraag niet binnen de Arnhemse norm. Wat gaat het college er aan doen om ook die 31% binnen de beloofde termijn af te handelen?
2. Er werd nog steeds een oude informatiebrief verstrekt waarin de Arnhemse norm van drie weken niet vermeld stond. Ook werd er in de mondelinge toelichting niets verteld over de Arnhemse norm van drie weken. Hoe is het mogelijk dat nog steeds de oude informatie werd verstrekt?
3. Hoe gaat het college er voor zorgen dat de juiste termijn van drie weken tijdens de intake en bij afhandeling van de aanvraag verteld wordt?

Geen.